Tochten over land en over zee

3 januari 2020 - Kawakawa, Nieuw-Zeeland

Dag 5 en 6
Allereerst willen we jullie allemaal bedanken voor de mooie reacties op onze verhalen. We kunnen helaas door de korte tijd die we hebben om te internetten geen antwoord geven op de reacties. Hopelijk hebben jullie daar begrip voor. De reacties lezen we wel graag!


Vanmorgen al weer vroeg uit de veren om te vertrekken naar het oosten, richting Bay of Island. Dus zeg maar van links naar rechts, en dan iets hoger. Zo'n 200 km met ons karretje, de Nissan Tilda Latio. Opnieuw een mooie tocht over heuvels met veel bochten en telkens nieuwe vergezichten. Natuurlijk werd er ondertussen even gestopt voor een rook-, plas- en benenstrekpauze. We hadden nog geen overnachting voor die avond weten te regelen zodat het nog de vraag was of we bij elkaar in één of afzonderlijk in meer residenties of überhaubt ergens zouden kunnen slapen. Maar goed dat is nu éénmaal de keuze die we hebben gemaakt en daar moeten we dan maar mee dealen. We zijn op goed gevoel een plaats binnen gereden met de naam Kawakawa redelijk dicht in de buurt van de genoemde baai. Nou ja Kan wa, kan wa, dat moet toch lukken dachten wij. Dus bij het eerste motel gestopt om te vragen of er nog ruimte was voor 5 personen. Liefst drie kamers dus. Nee, helaas dat ging ook daar niet lukken, maar als we het genoegen wilden nemen met 2 driepersoonskamers dan zou het kunnen daar er een half uur geleden iemand deze kamers had geannulleerd vanwege motorpech. O,oh als dat zou kunnen, dan gingen de vrouwen op 1 kamer en de drie heren op een andere. Dat moest toch voor een keer kunnen. Na het uitpakken van de koffers direct maar even naar de baai om te zien of er wat te beleven viel. Dat bleek inderdaad het geval te zijn. Het was er bomvol, de auto parkeren bleek een hele onderneming. Maar goed, als je maar geduld hebt dan komt ook dat wel goed. Een boottocht naar de diverse eilandjes leek ons prachtig, maar daar de boot direct voor de laatste tocht van de dag zou vertrekken hadden we onze bedenkingen. We hadden al een hele toer afgelegd en om dan nog aan deze toer te beginnen.. We konden wel vast boeken voor de volgende dag en kregen dan ook nog eens een flinke korting. Dat lieten we ons zelfs geen twee maal zeggen, die tocht werd direct voor de volgende ochtend geboekt. Zo resteerde ons voor deze dag alleen nog het doen van de nodige boodschappen, dan het gezamenlijke eten en een afsluitend pilsje alvorens onder de dekens te kruipen.
Dag 6
Vanochtend al weer vroeg uit het bed om na een broodje op de voest richting Bay of Islands naar het plaatsje Paihia te vertrekken. We dachten dat het nog rustig zou zijn om deze tijd maar dat bleek een misrekening. Het plaatsje was al weer behoorlijk gevuld en er was echt al wel leven in de brouwerij. We konden direct plaatsnemen op de catamaran die ons naar de diverse plekjes zou brengen. Het zou vandaag erg warm worden dus waren we blij dat we de eerste tocht, die van de ochtend hadden genomen. Met zo'n 40 km per uur scheerden we over het prachtige blauwe water van de baai. Aan weerszijden waren diverse eilandjes, van enkel rotsblok tot eiland waar mensen woonden. De eerste groep werd afgezet op een eiland om te gaan zwemmen, wandelen of weet ik veel... Wij gingen verder om de overige eilanden te bekijken. Het laatste, ook meteen het verste eiland, had naast een aantal grotten een grote doorgang. De kapitein ging achterwaarts deze doorgang in. Was het nog tot nog erg rustig geweest merkten we nu het  bekende venturi-effect. Je weet wel de luchtversnelling die plaatsvindt als heel veel lucht door een kleine opening moet. (Nee, niet waar jij nu aan denkt!) De wind kwam er met zo'n grote straal uit, dat menig hoofddeksel verdween in de tegengestelde richting. Een soort van jetstream zou je kunnen zeggen maar dan wel erg plaatselijk. De catamaran had er eigenlijk net door gepast want de opening bedroeg op het smalste deel 12 meter. De boot was goed 8 meter en bij deze wind durfde de kapitein het niet aan. Toch konden wij er wel ver in daar dit smalste deel zich achteraan of wel aan de andere kant bevond. Zoals gezegd moesten we wel met beide handen onze petten, hoeden, tulbanden en andere fraaie hoofdbedekking vasthouden. Als je de was snel droog wilt hebben raad ik aan deze voor dit gat te hangen. Wel goed vastbinden natuurlijk anders moet je deze een baai verder weer uit het water vissen. We hebben er prachtige plaatjes geschoten die je straks kunt bekijken op de site. Deze opening wordt "The hole in the rock" genoemd. Daarna zijn we om dit eiland gevaren en konden de "hole" ook van de andere kant zien. Dat komt niet vaak voor dat je het "hole" ook van de andere kant kunt zien. Na dit prachtige fenomeen zijn we op zoek gegaan naar zeezoogdieren gegaan. Er was ons gegarandeerd dat we "marine mammels" zouden zien, meestal dolfijnen. Deze vlieger ging helaas niet op. Hebben zij kunnen weten dat wij op de boot waren of zouden ze andere bezigheden hebben gehad? Wij hebben ze in ieder geval niet gezien. We konden een voucher krijgen om de tocht, die overigens "Discover the Bay" heette over te doen. Maar ja wie gaat dat dan doen... Nou denk je zeker:" Maar jullie wel!" Nee, ook wij niet want daar hadden wij de tijd niet voor. We zijn weer bij het eiland met de simpele naam: Urupukapuka Island afgemeerd om daar van de BBQ te gaan genieten. Ja echt, een BBQ en dat op een eiland met een onuitspreekbare naam, wat verwacht je dan van dat eten? Polinesisch met een bijsmaak? Nee hoor een perfecte maaltijd met groentes, pasta, kippenpoten, worstjes, runderlapjes, aardappelen en diverse sauzen. Je mocht zelfs nog voor de tweede keer als je aan de eerste ronde niet genoeg mocht hebben gehad. Voor ons was het meer dan genoeg en we waren tevreden over het aanbod. We hadden nog een pauze van ongeveer een uur zodat er nog tijd was om te roken en wat te drinken. Daarna werden we opgehaald en met dezelfde snelheid naar de oorspronkelijke kade gebracht. Eenmaal van het schip af hebben we genoten van een lekkere bak koffie die ons tevens door de organisatie werd aangeboden. Wij kunnen niet anders zeggen dan dat het een geweldige ervaring was en dat het echt de moeite waard was. Een aanrader dus, ondanks het ontbreken van de dolfijnen. In het plaatsje Bay of Islands hebben we ook maar meteen de boodschappen voor die avond gedaan omdat men hier ook over de CountDown beschikt. Na het wegbrengen van deze boodschappen stond er nog een tour op het programma nl. een glimwormen tocht in de nabije grotten van Kawakawa. Trudy en Sandra wilden deze graag ondernemen. De heren hadden deze, nee niet dezelfde.., maar wel de glimwormen, al eens in de grotten in Australië bekeken en hielden het dus wel gezien... Ook deze onderneming was volgens Trudy en Sandra de moeite waard, wel een beetje donker en spannend maar wel iets wat je gezien moet hebben. Naast de glimmende wormen waren er ook mooie stalactieten en stalagmieten, weer zo'n lekker omgekeerd stel die ook nog eens door druipers zijn ontstaan. Weer eenmaal terug in het dorp hebben we een bezoek gebracht aan het tankstation. Eigenlijk twee stations, eentje om sigaretten in te slaan en eentje om een biertje weg te werken. Daar ontmoetten we de eerste Nederlanders die al twee maanden op vakantie waren en ons een aantal goede tips gaven. Welke? Dat gaan we natuurlijk nog niet vertellen... Dat blijft tot het publiceren ons geheim. Later hebben we op ons terrasje nog even lekker alles de revue laten passeren en  genoten van een lekkere maaltijd met een biertje. Op deze gezellige avonden wordt naast de gezelligheid ook al weer flink overlegd over de volgende stappen en de nodige boekingen gedaan. Kan alleen verklappen dat Sandra een huisje heeft geboekt voor de volgende nacht en dat dit sowieso een gelukstreffer was. Na zo'n inspirerende dag en het plan om de volgende ochtend vroeg op te staan is het goed om op tijd naar bed te gaan. Dat hebben wij dan ook zeer zeker gedaan.

Foto’s

6 Reacties

  1. Theo meenhuis:
    3 januari 2020
    Wat een mooi verhaal en zo te zien gaat alles naar wens tot nu toe en ,mooie ervaringen . Wij Skypen vanmorgen met Dunedin met de zus van Theo . Groet van ons voor jullie allen
  2. Carla Klein Breteler:
    3 januari 2020
    Weer een mooi verhaal. Het is net alsof ik het zelf meemaak.
  3. Baarnd:
    3 januari 2020
    Wilfried zegt het mooi...wij reizen door deze verhalen een beetje mee. Mooi 'e skreamn Baarnd !
  4. H.Assink:
    3 januari 2020
    Een heel mooi verhaal,jullie hebben al heel wat gezien.Erika Terpstra mag wel oppassen met haar programma ze krijgt concurrentie.
  5. Martin:
    5 januari 2020
    Mooie verhalen ....wacht alweer op het volgende verhaal...en foto's..
  6. Irma Kurvink:
    5 januari 2020
    Leuk jullie te volgen en het reisverhaal te lezen ! Complimenten voor de auteur. Lijkt me een indrukwekkende reis. Nog veel fijne momenten samen!!