Ontmoetingen, en doortocht westwaarts

Dag 21 
Na een betrekkelijk korte nacht  in ons appartement in Melbourne moesten we er al weer uit om Gerard L te ontvangen. Gerard zou ons deze dag komen bezoeken en was al er vroeg met de trein uit Benella naar ons vertrokken. Gerard is ook al ouder dan 80 en we vinden het knap dat hij nog steeds zo goed reizen kan. Dat hij wel twee keer heen en weer moest met de tram is dan ook niet zo erg, zeker niet als je begrijpt dat er 2 Collinsstreets zijn. Hij had dan wel weer het geluk dat deze tram hier in de binnenstad gratis is, een soort van service van de stad. Dat mag dan ook wel een keer want de prijzen zijn hier ook top, daar bedoel ik zeker niet geweldig mee maar doel meer op de hoogte. Omdat we geen supermarkt konden vinden zijn we voor een kop koffie en een broodje maar naar de koffiebar op de hoek gegaan. We mochten niet te veel eten want Gerard zou ons tracteren op een lunch in Ringwood. Wij dachten dat dit vlakbij zou zijn maar daar hadden we ons lelijk in vergist. Het lag nog 30 km van ons af, dus moest er  een taxi worden geregeld om er met ons zessen te komen. Het restaurant  dat we bezochten kun je vergelijken met Grand Plaza in Eibergen. Hier kun je voor een vaste prijs, twee- en een half uur van alles eten wat ze maar aanbieden. Je moet hier in vergelijking met de Grand Plaza wel extra bij betalen voor de drank. Ook niet zo verwonderlijk als je de bierprijzen hier kent. Je ziet er dan ook altijd weer mensen die hun bord zo randvol hebben gepakt alsof de hongerwinter voor de deur staat. Wat ze dan later op hun bord achterlaten zou voldoende zijn een hele familie de rest van de week verzadigd te houden. Wij hebben onze bescheiden bordjes netjes leeg gemaakt. Jo-Anne en Gerry kwamen later ons vergezellen. Gerry had die morgen nog eerst een aantal uurtjes moeten werken. Hier werd ook een auto voor ons geboekt door Gerry. Het bleek dat boeken online nog voordeliger is dan er gewoonlijk persoonlijk naar binnen te gaan. We konden zelfs niet geloven dat de totaalprijs zo laag scheen uit te vallen. Na de lunch zijn wij gesplitst naar ons appartement gegaan. Trudy, Sandra, Harrie t L en ik zijn meteen langs Herz gegaan om onze auto direct mee te nemen. Dat direct moet je ook maar weer relatief zien want het duurde nog wel een tijdje aleer alle formaliteiten waren voldaan. Wat een papierkraam zeg. In deze tijd met zoveel digitale middelen. Maar goed, het wachten werd weer tegoed gedaan met het feit dat we een iets grotere auto kregen dan geboekt. Dat ook nog eens voor de afgesproken prijs. Trots zijn we met onze bijna nieuwe Nissan X-trail naar ons appartement gereden en hebben deze daaronder in de kelder geparkeerd. Toen was het tijd voor enige boodschappen. Het vervelende is dat het hier stikt van de kleine door Viatnamesen bedreven winkeltjes met allerlei vreemd riekende produkten. Niet iets wat wij dus zochten, hier zat een luchtje aan... We hadden het bijna opgegeven en wilden al weer via de ander kant naar het appartement toen we de grote Woolworths tegen kwamen. Daar hebben we dan ook goed ingeslagen. Nadat we weer waren verenigd in het appartement, een biertje te hebben gedronken zijn we naar de Southbank gegaan. Een straatje langs de rivier met allerlei restaurantjes, straatmuzikanten, kunstenaars etc. We hebben er super lekker gegeten en zijn uiteindelijk met een overvolle buik naar onze residentie terug gegaan. Na een afscheidsborrel hebben we afscheid van Jo-Anne, Gerard en Gerry genomen om daarna ons oor te ruste te leggen.

Dag 22
Vandaag weer een gezamelijk ontbijt in ons stekkie en daarna de boel inpakken en ...wegwezen. Met de Nissan richting de kust naar de westzijde. Richting Perth zou je kunnen zeggen. De Great Ocean road volgen. Als eerste bestemming werd Torquay ingegeven. Dit is een surfersplaats. Hier is ook de film  Point Break met Patrick Swayze opgenomen. Dat is dan zeker de moeite waard om daar een kijkje te nemen. Inderdaad zijn de golven daar van dien aard dat hier goed gesurfd kan worden. Het is dan ook een bomvol stekkie. Veel te vol en wellicht ook erg kostbaar om daar te overnachten. Daarnaast hadden we nog niet eens zoveel kilometers achter de rug en konden we nog wel een eindje verder toeren. Op de kaart vonden we de plaats Lorne en dat leek ons wel een mooi stadje. Daar aangekomen hebben we geprobeerd om ergens de Wifi te pakken te krijgen. Dat valt hier behoorlijk tegen. Open Wifi hebben wij weinig kunnen vinden en bij een koffiebar of zoiets dergelijks moet je eerst een hele toestand invullen om maar even te mogen internetten. Het boeken van een verblijfplaats voor de nacht bleek erg lastig. Had je iets gevonden wat ons paste, dan werkte de wifi in één keer niet meer en de betaling kon niet worden afgerond. Daar zit je dan.... een gereserveerd huisje maar niet de mogelijkheid om het geheel tot een goed einde te brengen. Dat zijn dan de situaties waar het even stressig wordt als je bij de dag leeft, zoals wij dat zo mooi uitdrukken. Meestal moet je dan gewoon gokken op de goede afloop. Dat hebben wij tenminste wel gedaan. We zijn naar het plaatsje Colac gereden waar we dat huisje hadden gereserveerd. Dat was maar 40 km verderop maar het nam wel een uur in beslag om daar te komen daar het bergop en bergaf gaat. De rit is dan wel lekker spannend zeker als je nog niet zeker weet of de boeking wel lukt, voor mij althans. In Colac aangekomen hebben we de VVV geraadpleegd met ons probleem. Helaas hadden zij ook geen wifi en via de site was er ook weinig te regelen. Wel hadden ze een aantal suggesties voor de overnachting. Dan maar eerst de maag vullen bij de Mac Donald waar ze altijd wifi hebben. Tijdens het vullen van onze magen en het invullen van allerlei idiote vragen kregen waren we eindelijk verbonden met de buitenwereld. Jezus, wat is het lastig zonder internet these Days. In mijn inbox meldde de verhuurder dat wij ook gewoon cash mochten betalen, zij kwamen wel even langs. Wij gaven een tijdstip van aankomst aan en alles was weer geregeld. Waren we net uit Villa Kakelbont vertrokken bleken we nu weer in een mooie Victoriaanse woning te komen. Minder afgetakeld dan de vorige maar wel net zo'n uitstraling. Alles was er perfect schoon en het zag er super netjes uit. De verhuurders waren zeer vriendelijke mensen en zeer behulpzaam. We mochten zelfs wel lekker uitslapen omdat ze het huisje de volgende dag toch niet hadden verhuurd. Eenmaal lekker buiten op het terras konden we ontspannen genieten van het gezang van diverse vogelsoorten. We herkenden al snel de kleine papegaaien. Ook de vertrouwde krekels waren hier weer luidruchtig aanwezig. Dit alles hadden we eigenlijk gemist in Nieuw Zeeland. Een klein nadeel was echter dat de vliegen, en dan wel die met zo'n naald aan de snuit, hier ook talrijk waren. Die hadden de laatste tijd geen bloed gezien en wilden zich bot vieren op onze huid.  Een flinke citroenkaars hielp enigins maar goed je kunt ook niet alles hebben. Na beraad over de volgende plek, goede wifi en een mooi aanbod werd meteen de volgende locatie geboekt. Dit keer zonder problemen. Wil je weten waar...  Dan moet je toch even wachten op het volgende verhaal. Wij zijn in de fantatische bedden gekropen en hebben lekker gedroomd over van alles en nog wat.