Verhuizen naar villa Kakelbont

Dag 15
Na een lange nachtrust, een heerlijk ontbijt zijn we lekker buiten in de zon gaan zitten. Als die er schijnt is het volle polle.. Voor wie dit begrip niet kent, het betekent zoiets als vol gas, alles wat het maar halen kan, of volle sterkte. Dat houd je zonder bescherming dan ook niet lang uit, en in plaats van ons allemaal van kop tot teen in te smeren met een zonnebrandolie hebben wij gewoon een parasol gecharterd. Die moest welliswaar met enige handigheid uit elkaar geklapt worden maar dat kun je wel aan ons technische kerels overlaten. We hadden ons voorgenomen om maar weer even een paar dagen op adem te komen en lekker te genieten van de vakantie zonder al te veel activiteiten. Zeg maar de accu weer wat op te laden want je wordt van dat reizen best wel moe. Ook was het al weer tijd om te kijken naar de volgende accommodatie omdat deze alweer bezet was voor de komende tijd. Gelukkig is via Booking.com of deze keer weer Airbnb, wel van alles te vinden. We controleerden vanaf mijn ongelukkig boeking op oudejaarsavond wel elke keer alles met meerdere personen. Moet ook eerlijk toegeven dat ik bijna een mooi huisje  voor de ongelooflijke prijs van 20 euro voor 5 personen en 4 nachten in Mexico had geboekt. Boodschappen halen moest ook nog wel even gebeuren maar voor de rest was het lekker genieten van de rust, het mooie weer en een hapje en een drankje. Harrie G maakte vriendjes met een stelletje eenden, ja dat lukt wel als je ze maar brood voert. Ze weten dan precies wie ze moeten hebben... In de tuin stonden allerlei mooie planten waarbij de paarse Hortensia ons bijzonder in het oog viel. Door het tuintje liep een beekje en in het schuurtje was nog een slaapkamer gebouwd. We hebben er niemand gezien maar wellicht werd deze ook verhuurd. De bewoners van dit huisje woonden nu zelf in een naburig plaatsje, tenminste dat stond op de site. We zijn die avond maar weer eens op tijd vertrokken naar wonderland... om lekker te dromen over de wildste avonturen.
Dag 16
Na het ontbijten was het alweer tijd voor opruimen, inpakken en verkassen naar de nieuwe locatie een paar kilometer verderop. De taxi werd besteld en alles zo goed als het ging er in gestouwd. De chauffeur had twee belangrijke vragen aan ons, de eerste waarom wij allemaal zo lang waren en de tweede waarom we zo goed konden voetballen. Als antwoord gaven we respectievelijk de aardappels met varkensvlees en het straatvoetbal. Hij gaf aan dat hij als keeper telkens de bal achter uit het net moest halen. Wij gaven hem als advies dat net aan de voorkant van de goal te spannen i.p.v. de achterkant. We schrokken wel even toen we bij het huis aankwamen, er stonden nog bouwhekken naast en het leek erop alsof het huis allang leeg stond. Toch geen ruïne, deze keer? Het scheen een oude herenvilla uit het jaar 1880 te zijn met het aangezicht van villa Kakelbont uit de bekende serie van Pippie Langkous. Onbewoond was het zeker niet want toen via het grote tuinhek de tuin in kwamen zagen we nog een aantal meisjes en jongens lopen die bezig waren met het uitchecken... Ze zagen er uit alsof ze de hele nacht hadden door gevierd en een blik naar binnen bevestigde dat. Het was er een rommeltje... Waar waren we nu verzeild geraakt? Omdat we te vroeg waren, pakweg 11 uur en de schoonmaakster het huisje nog moest schoonmaken hebben na overleg de koffers in de woonkamer gezet en zijn maar gaan shoppen. Dat was het moment dat ik ontdekte dat mijn jas ontbrak. Die had ik door de opwinding achtergelaten in de taxi. Had ik dat weer. Er zat een sleutel van mijn koffer in die ik wel graag terug wilde en de jas was ook nog eens net nieuw. We hadden een kaartje met zijn nummer gekregen dus heb ik de beste man maar even gebeld en gevraagd of hij die nog één der deze dagen voorbij wilde brengen als hij in de buurt kwam. Heb gezegd dat hij hem wel over de schutting mocht werpen. Hij vroeg nog wel of er ook een miljoen aan cash in zat waarop ik hem vertelde dat er een sleutel in zat van mijn kluis waar die miljoen in zat en hij er niks aan had daar die kluis op een verborgen plek stond. Een kwartier later belde hij me om mee te delen dat hij de jas aan de schoonmaakster had gegeven. Heb hem hartelijk bedankt en gezegd dat we hem zouden bellen voor het vervoer naar de luchthaven. Hieruit blijkt maar weer eens hoe vriendelijk de mensen hier zijn en je altijd willen helpen. Natuurlijk hebben ze daar weer baat bij want het zijn de toeristen die hier geld in het laadje brengen. Eénmaal terug bij onze villa Kakelbont zijn we buiten op de veranda gaan zitten omdat de schoonmaakster nog steeds bezig scheen te zijn en het weer prachtig was. Nadat dankzij de schoonmaakster, de ruïne was omgetoverd in een echte romantische villa met alles er op en er aan konden wij deze eens goed bekijken. Onze schrik bleek ongegrond te zijn, het was wel een oud huis maar binnen was het goed vertoeven en buiten kon je heerlijk op de veranda of achter het huis bij de jaccuzi zitten. Die jaccuzi brulde de hele dag en ook wij mochten daar gebruik van maken, dat zouden we ook zeker nog gaan doen..Voor mij zou dat een nieuwe ervaring worden want ik heb nog nooit in zo'n ding gezeten. Omdat het alweer laat in de middag was en wij niet veel puf meer hadden om in die hete zon iets te gaan ondernemen hebben we besloten maar lekker bij de villa te blijven en gewoon te ontspannen. Zelfs Pippie had jaloers kunnen worden op deze fantastiche Villa getekend door de tijd. Zelfs een heftige aardbeving had dit bouwwerk niet kunnen verwoesten alhoewel de sporen nog duidelijk te zien waren. Toen het donker begon te worden zijn we naar onze machtige slaapkamers vertrokken om diep weg te zakken in de heerlijke Victoriaanse bedden.